In De lange nasleep van een korte mededeling raakt het leven van vier vrienden ontwricht nadat één van hen een schijnbaar onschuldige mededeling doet. De vele gesprekken die hieruit voortvloeien, tonen op tragikomische wijze hoe iedereen zijn eigen angsten en verlangens de baas tracht te zijn. Hoe meer iedereen zijn best doen om grip op de situatie te krijgen, hoe meer die uit de hand loopt. In weinig woorden wordt veel gezegd, nog meer niet gezegd, veel begrepen en veel misverstaan.

Als iemand plots zegt dat hij ‘weg’ wil, volstaat dat om een hechte groep vrienden binnen de kortste keren uit elkaar te laten vallen.  De Roovers geven dat verhaal op een sterke manier gestalte. Pieter 't Jonck Pzazz

De tekst van Magne van den Berg is van een pijnlijke lichtvoetigheid en laat zich lezen als een gedicht waarin de beelden ontstaan in het hoofd van de toeschouwer.

Deze voorstelling vervangt het oorspronkelijk geplande Antigone, omdat deze wegens de coronarichtijnen niet haalbaar was om te realiseren.

De Roovers kiezen er uitdrukkelijk voor om in deze bijzondere tijd een korte voorstelling met beperkte crew en dito decor te brengen. Niks in de handen, niks in de mouwen. Het stuk vraagt dat ook niet. Het is “coronaproof” in sé; zonder in te boeten aan theatrale en artistieke kwaliteit. De lange nasleep van een korte mededeling stond al langer op hun verlanglijstje, de flexibiliteit ervan maakt het net nu uitermate geschikt.

Credits
Tekst: Magne van den Berg Van en met: Robby Cleiren, Sara De Bosschere, Luc Nuyens en Sofie Sente Scenografie: Stef Stessel Kostuums: Pynoo Lichtontwerp en techniek: Bert Vermeulen