Gewezen radiopresentator bij Klara, columnist, saxofonist en bovenal autoriteit op het vlak van jazz. Van den Hoof gidst u een avond doorheen de boeiende geschiedenis en evolutie van dit muziekgenre en schetst het binnen de context van Celbeton  aan de hand van muzikanten als Willy Roggeman en Paul Van Gysegem.

Al op het einde van de jaren veertig, maar vooral in de vroege jaren vijftig kwamen in Nederland en België artistieke avant-garde bewegingen op gang.

De gangmakers van de literaire vernieuwing in Nederland werden in 1951 door Simon Vinkenoog gebloemleesd in de bundel Atonaal. In Vlaanderen volgde Jan Walravens in 1955 Vinkenooogs voorbeeld met Waar is de eerste morgen?
De beeldende kunstenaars vonden elkaar in groeperingen als de jeune peinture belge en het internationale Cobra: Co(penhagen) Br(ussel) A(msterdam). De daaropvolgende querelle des anciens et des modernes zou voortduren tot ver in de jaren zestig. Er ontstonden allerlei genootschappen en genootschapjes om het nieuwe, avant-gardistische gedachtegoed te verspreiden. Ze hadden hun eigen tijdschriften of organiseerden lezingen, discussies, voorstellingen en concerten.

Eén daarvan was het Dendermondse Celbeton dat van 1957 tot in 1975 schrijvers en filosofen aan het woord liet en een podium bood aan folk- en jazzmuzikanten. Van Ferre Grignard tot Willem Vermandere, van de lokale Jeg Pap New Orleans Jazz Band tot de free jazz van een Paul Van Gysegem en een Willy Roggeman, de eerste behalve jazzspeler ook schilder en beeldhouwer, de tweede zowel dichter, essayist en prozaschrijver als gedreven saxofonist en klarinettist.